Κρητικές Παροιμίες
Αγάπα το κοπέλι σου μα να μη το κατέχει .
Άγιου μη τάξεις τάξιμο , μήδε παιδιού κουλούρι .
Αλίμονό του τ' ορφανού, αν είν' και με τα γένια .
Αν δεν κλάψει το παιδί , δεν του δίνει η μάνα το βυζί .
Ανε κλωτσάς τα γονικά σου , θα το βρεις απ' τα παιδιά σου
Από βροντή κι απ' αστραπή , κι από νερό και χιόνι , κι απ' άτεκνο
κιαπό σπανό ο Θεός να σε γλιτώνει .
Από μικιό κι από τρεζό , μαθαίνεις την αλήθεια .
Απ' τ' αγκάθι βγαίνει ρόδο , κι απ' το ρόδο βγαίνει αγκάθι .
Αν είναι ρόδο θ' ανθίσει , μ' αν είν' αγκάθι θα τσιμπήσει .
Απού' βαλε το λάδι , να βάλει και το κλήμα .
Απού κοπελομάθει δεν γεροντοξεχνά .
Απού αποθαίνει με πολλούς , θάνατο δεν φοβάται .
Ακάτεχος τ' ακάτεχου, ποτέ μην αρμηνεύγει .
Άνθρωπος δίχως όνειρα , κακά , ψυχρά θα ζήσει .
Άσπρος γεννάται ο κόρακας , και μαύρος κατασταίνει .
Γ-ή μικρός - μικρός παντρέψου , γ-ή μικρός καλογερέψου
.
Γουρούνι και κοπέλι , ώς το μάθεις .
Γροίκα το πατέρα σου , κι ορμήνευε του γιού σου .
Ευχή γονέων παίρνε , και στα βουνά προπάθιε
.
Έχασε η μάνα το παιδί , και το παιδί τη μάνα .
.
Έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου.
Εγώ παιδί μου , σου' πα να 'χεις χίλια πρόβατα , μα σα δεν θέλεις τρίχα μην αποτάξεις
.
Εγλυκάθη η γρά στα σύκα , κι όλη νύχτα τ' αναζήτα .
Όλα ' ναι φάδι τση κοιλιάς και το ψωμί στημόνι.
Η βιάση ψήνει το ψωμί μα δεν το καλοψήνει .
Ότι παθαίνει ο άνθρωπος , το φταίει η κεφαλή ντου .
Δεν έχει ο φτωχός , μα έχει ο Θεός
Η δουλειά νικά τη φτώχεια .
Βασιλικός κι αν μαραθεί , την μυρωδιά την έχει.
Από την Έμπαρο κρασί κι από τη Βιάννο λάδι , κι απο το Μυλοπόταμο , ελιές και παξιμάδι .
Δώσε μούρη του χωριάτη , ν'ανεβεί και στο κρεβάτι .
Μ' ένα ρόδο φίλο κάνεις , και για ρόδο τόνε χάνεις .
Ο ποντικός σε τρύπα δεν χωρεί και κολοκύθα σέρνει.
Το αίμα νερό δεν γίνεται κι άμα γενεί δεν πίνεται.
Άλλος ήχασκε , κι άλλος μετάλαβε .
Δημοσίευση σχολίου